Wycinanki (104)
WOJCIECH WRZOSEK
Wycinanki (104)
Homo homini lupus est. II
Onegdaj, kolega z Ukrainy wożąc nas po okolicach Drohobycza karmił nas twórczością Borysa Grebieńszczykowa. Popularny bard skomentował niedawno ideę homo homini lapus est; jeszcze przed wojną, bodaj w 2020 roku. I wtedy już brzmiała po swojemu, a dzisiaj nabiera dodatkowych odniesień.[1]
Griebienszczykow komentując antyczną sentencję słowami, ale i muzyką przesłał słuchaczom swoją jej reinterpretację. Poprowadził nas ku niej w kolejnych zwrotkach i nawrotach refrenu. Nie dość tego, ja tłumacząc tu na język polski tekst blusowej ballady reinterpretuję i popularyzuję, a może i banalizuję jej przesłania. I dodaję do Grebieńszczykowa swoje rozumienie antycznej metafory.
Ej Ty mądralo! Dokąd to w taką zawieruchę? Эй, грамотей! Куда ты в такую пургу?
Ej Ty mądralo! Dokąd to w taką zawieruchę ? Эй, грамотей! Куда ты в такую пургу?
Zostaw tu swe brzemię Оставь свою ношу здесь
Nic mu w śniegu nie grozi . С ней ничего не случится в снегу.
Ja też lubiłem czytać książki, Я тоже любил читать книги
Czytałem po nocach Читал всю ночь
Na raz, do samego rana До утра, за один присест
Kto dużo czyta – ten mniej je Кто много читает – тот меньше ест
Gdy ci czaszkę rozsadzi А потом снесёт черепицу
Rozumu już nie wróci И уже не загнать на насест
Uważaj mądralo Смотри, грамотей!
Tu ludzi mniej niż ścian Здесь меньше людей, чем стен
Coś się zdarzy, nie poradzi CNN Случись что, и уже не спасёт CNN
Na ulicach nie ma już nikogo На улицах не осталось уже никого,
Kto wierzy w zmiany Кто ждёт перемен
Ej mądralo! Эй, грамотей!
Całujże krzyż! А ну-ка целуй крест!
Ojczyzna kocha tak mocno Родина любит так сильно,
Że to już kazirodztwo Что это уже инцест
A nad wrotami zieje tekst Как написано над вратами:
«Homo Homini Lupus Est» «Homo Homini Lupus Est»
Można przyjąć, że ten skromny blues komentuje nagromadzone przez wieki skojarzenia z popularyzowaną w czasach nowożytnych przez Hobbesa maksymę. Trzeba przyjąć, że to nadal metafora żywa. Ricoeurowska la métaphore vive.
Z prawej: Max Pirner, Homo homini lupus (1901), akvarel 960 x 474 mm, sbírka kresby Národní galerie v Praze, Inv. č. DK 2231
[1] https://www.youtube.com/watch?v=wxKRoA15CeE; https://www.aquarium.ru/ru; АКВАРИУМ – Homo Homini Lupus Est (Live) 08.10.2020.