Wycinanki (98)
WOJCIECH WRZOSEK
Wycinanki (98)[1]
Do tekstu Wycinanek(37) wybrałem niektóre symptomatyczne cechy tzw. socjalizmu sformułowane przez Leszka Kołakowskiego. Wiele z nich moim zdaniem pasuje jak ulał do opisu świata RP zwłaszcza w latach 2016–2022.
Zainspirowany zbiorem sentencji satyrycznych Kołakowskiego, jak nazywam ten sprzed lat pamflet autora Kultury i fetyszy, formułuję moje principia Dobrej Zmiany[2].
Konstytucja Dobrej Zmiany:
– Wódz Dobrej Zmiany to Prezes.
– Konstytucja RP to brudnopis Wodza.
– Rechot Prezesa ustanawia, co jakie jest.
– Dobra Zmiana to system, w którym Wódz ma rację, a inni są w błędzie.
– Z dwóch zdań sprzecznych prawdziwe jest to, które głosi Prezes.
– Wódz ma rację, zwłaszcza gdy się myli.
– Wódz wskazuje, co podlega ściganiu przez prawo, a co sam umarza.
– Prezes decyduje, kogo obdarza łaską, a kogo nie ułaskawia.
– Dobra Zmiana to dworacy, klientela i służalcy Prezesa.
– Prezes to dla ciemnoty mąż stanu.
– Prezes jest odpowiedzialny, bo sam się zwalnia od odpowiedzialności.
– Kapitał aksjologiczny Dobrej Zmiany to frustracje Prezesa.
– Majątek Skarbu Państwa to karta debetowa Wodza.
– Grzechem pierworodnym Dobrej Zmiany jest Winatuska.
– Opozycja knuje, Wódz wieszczy.
***
– Kościół polski kolaboruje z Dobrą Zmianą w duchu ancien régime’u.
– Aksjologia Dobrej Zmiany to świat bez Purgatorium (sprzed wynalezienia Czyśćca, czarno-biały)[3].
– Dobra wiara i pobożne życzenia to podstawa Dobrej Zmiany.
– Zapleczem ideowym Dobrej Zmiany jest popkatolicyzm[4].
– Natura i prawo naturalne pochodzi od Stwórcy. W Jego imieniu określa je Dobra Zmiana, a Kościół rozgłasza wśród parafian.
– Dobra Zmiana ustanawia prawa, powołując się na wyznania wiary. Te zaś wygłasza kaznodzieja.
– Państwo Dobrej Zmiany jest świeckie, bo kieruje się światłem kościelnych świec.
– Dobra Zmiana korzysta ze światła wiary o tyle, o ile utrwala jej panowanie.
– Nomenklatura Dobrej Zmiany nie podlega prawu ani sprawiedliwości.
– Hipokryzja i interesowny relatywizm to figury mentalności Dobrej Zmiany.
– Dobra Zmiana to chaos zbożnych intencji. Opozycja wobec niej to bezbożne zło.
– Propagandowy katechizm to horyzont intelektualny Dobrej Zmiany.
***
– Dobra Zmiana to alibi dla partyjnego rewanżu i prywatnej zemsty.
– Prawo i sprawiedliwość w czasach Dobrej Zmiany służą utrzymaniu władzy.
– Majątek narodowy, spółki Skarbu Państwa, stanowiska państwowe to kapitał nomenklatury Dobrej Zmiany.
– Państwo to dojna krowa Dobrej Zmiany.
– Majątek państwa to fundusz wyborczy partii rządzącej.
– Państwo to platforma propagandowa Dobrej Zmiany.
– Kościół to ambona Dobrej Zmiany.
– Dobra Zmiana to zmiany na dobro Dobrej Zmiany.
– Dobra Zmiana to dobra wiara i pobożne życzenia
– Dobra Zmiana to rządy el hombre masa[5].
– Rządy Dobrej Zmiany to rządy bezmyślnej mniejszości.
***
– Dobra Zmiana to system, w którym lepszy partyjny ciemniak niż bezpartyjny fachowiec.
– Dobra Zmiana to system, w którym niewykształcony prawy i sprawiedliwy jest lepszy niż wykształcony, sprawiedliwy i prawy.
– Dobra Zmiana to system, w którym partyjny magister wie lepiej, co to prawo i sprawiedliwość, niż gremia bezpartyjnej profesury.
– Każde prawo i każda sprawiedliwość polskiego magistra są lepsze od prawa i sprawiedliwości zagranicznych instytucji prawniczych i agend wymiaru sprawiedliwości.
– Jeśli przestępstwo popełnia ktoś z funkcjonariuszy dobrej zmiany, to znaczy, że to nie on lub to nie jest przestępstwo.
– To Unia jest winna, że Dobra Zmiana nie wie, co to praworządność.
– Obcy rozwijają Unię Europejską, zmawiając się przeciwko Wodzowi.
***
– Dobra Zmiana nie ustala przyczyn katastrofy, lecz kultywuje zamach.
– Wiara w zamach jest ważniejsza niż wiedza o katastrofie.
– Dobra Zmiana wie, jaka ekshumacja potwierdza racje Wodza, a jaka nie powinna być przeprowadzona.
– Dobra Zmiana wie, że śmierć męczeńska jest lepsza od godnej.
– Spotkania gremiów unijnych to jawne bądź milczące zmowy przeciwko Dobrej Zmianie.
– Obiad to zmowa niecnych sił, obiadki już nie.
– Nasz prąd jest czystszy, bo pędzony jest na dobru narodowym.
– Narodowe jest drogie, bo nasze.
– Węgiel jest lepszy, bo jest nasz, choć z Rosji
– Gaz jest gorszy, bo nie jest z węgla, choć jest z Rosji.
– Każda prawda partii jest lepsza od prawdy opozycji.
– Tylko Wódz i Pegasus wiedzą, co knuje opozycja.
***
– Lepszy polski składak zachodni niż z Polski zachodni składak.
– Elektryk Dobrej Zmiany to meleks z nawigacją.
– Defraudacja w szeregach Dobrej Zmiany to akt dobrej wiary i zbożnych intencji.
– Gdy funkcjonariusz Kościoła popełnia przestępstwo, to nie grzeszy.
– „Co łaska…” w polskim Kościele to legalny lewy dochód.
– Dla Dobrej Zmiany wiedza o religii to pozorowana wiara.
– Dla Dobrej Zmiany protestant to heretyk.
– Dla Dobrej Zmiany feminizm to zboczenie.
– Dobra Zmiana to system, w którym partyjny nominat jest ekspertem.
– Dobra Zmiana nie zatrudnia fachowców, lecz swoich.
– Edukacja w czasach Dobrej Zmiany to indoktrynacja.
– Dobrozmianowy ciemniak nie oświeci ani nauki, ani edukacji.
– Dobra Zmiana to system, w którym nauczyciel zarabia dwa razy mniej niż żołnierz.
[1] Dobra Zmiana to restauracja ustroju autorytarnego praktykowanego w czasach PRL (zwłaszcza 1956–1970) w czasach drugiej i na początku trzeciej dekady XXI w. Okres PRL w dziejach Rzeczypospolitej nazywam ancien régime’em per analogiam do klasycznego znaczenia tego terminu.
[2] L. Kołakowski, Czym jest socjalizm, w: Pochwała niekonsekwencji. Pisma rozproszone z lat 1955–1968, przedmowa, wybór, oprac. Z. Mentzel, Warszawa 1989, t. 2, s. 111–113.
[3] J. Le Goff, Narodziny czyśćca, tłum. K. Kocjan, posłowie Z. Mikołejko, Warszawa 1997 (oryg. La naissance du purgatoire, Paris 1981); A. Guriewicz, Kultura i społeczeństwo średniowiecznej Europy. Exempla XIII wieku, tłum. Z. Dobrzyniecki, Warszawa 1997, rozdz. V „Narodziny Czyśćca”, s. 113–125 (oryg. Культура и общество средневековой Европы глазами современников. Exempla, XIII в., Москва 1989, с. 131–146).
[4] W moim użyciu termin ten oznacza „ludowy”, popularny zestaw przeświadczeń na temat zasad wiary katolickiej, ujawniający się w folklorze i obyczajach masowych…
[5] Kategoria spopularyzowana przez José Ortegę y Gasseta: człowiek masowy, pospolity…, szczegóły zob. Wycinanki 80 i 81.